Σελίδα 4 από 9
Μόλις εφαρμοστεί η αντανακλαστική ακοή, είναι σημαντικό να γίνει σαφές και κατανοητό το πρόβλημα. Στη συνέχεια, ακολουθεί η αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων μέσα από ένα «καταιγισμό ιδεών». Σύμφωνα με τους Ντινκμέγιερ και Μακ-Κέι (1997), τα βήματα που ακολουθούνται μετά την εφαρμογή της αντανακλαστικής ακοής είναι τα εξής:
- Αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων μέσα από τη δραστηριοποίηση της επινοητικότητας του παιδιού. Για παράδειγμα, οι εκφράσεις «θέλεις να δούμε μερικά πράγματα που θα μπορούσες να κάνεις;» ή «Τι νομίζεις ότι θα μπορούσες να κάνεις για αυτό;» βοηθούν το παιδί να κινητοποιηθεί εφευρίσκοντας όσο το δυνατόν περισσότερες ιδέες.
- Παροχή βοήθειας στο παιδί για να επιλέξει μια λύση, αξιολογώντας διάφορες δυνατότητες: «Ποια από όλες τις ιδέες νομίζεις ότι είναι η καλύτερη;»
- Συζήτηση για τα πιθανά αποτελέσματα που θα έχει η απόφαση του: «Τι νομίζεις ότι μπορεί να συμβεί αν το κάνεις αυτό;»
- Αίτηση από το παιδί να δεσμευτεί: «Τι αποφάσισες να κάνεις;», «Πότε θα το κάνεις αυτό;»
- Προγραμματισμός για αξιολόγηση: «Πόσο καιρό θα κρατήσει αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης που επέλεξες;», «Πότε θα το ξανασυζητήσουμε;».
Οι εναλλακτικές λύσεις δημιουργούν στο παιδί την πεποίθηση ότι παίρνει μόνο του αποφάσεις. Ο γονιός δεν προσφέρει μια και μοναδική λύση στο παιδί του όταν αυτό του θέτει οποιοδήποτε πρόβλημα, αντιθέτως, το καθοδηγεί ώστε να σκεφτεί μόνο του, να ενεργοποιηθεί και να εφεύρει πιθανές λύσεις, τις οποίες θα αξιολογήσει, καλλιεργώντας έτσι την κριτική του σκέψη και ενδυναμώνοντας την αυτοεκτίμησή του.