Οι κύριες συνέπειες της αρτηριακής υπέρτασης είναι:
Επιδεινούμενη αθηρο-αρτηριο-σκλήρυνση η οποία προκαλεί:
- Στεφανιαία νόσο: η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί κύριο προδιαθεσικό παράγοντα για την ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου. Η δημιουργία αρτηριοσκλήρυνσης των μεγάλων στεφανιαίων αγγείων της επιφάνειας της καρδιάς καθώς και η δημιουργία μικροαγγειοπάθειας των μικρότερων ενδοτοιχωματικών στεφανιαίων αγγείων οδηγούν σε αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια, καρδιακά εμφράγματα, αρρυθμίες και αιφνίδιο θάνατο.
Υπερτροφία της αριστεράς κοιλίας της καρδιάςΙσχαιμικά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια: η υπέρταση αποτελεί το σημαντικότερο και συχνότερο παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωση ενός ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου. Τα παροδικά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και τα ισχαιμικά εγκεφαλικά έμφρακτα οφείλονται στη δημιουργία θρόμβων λόγω της αρτηριοσκλήρυνσης, που δημιουργεί η υπέρταση.
- Ισχαιμική νεφροπάθεια: πρόκειται για σταδιακά εξελισσόμενη νεφρική βλάβη, η οποία προκαλείται και στην συνεχεία επιτείνεται από την υποκείμενη υπερτασική νόσο. Η υπερτασική νεφροπάθεια και η στένωση της νεφρικής αρτηρίας που οφείλεται στην δημιουργούμενη αρτηριοσκλήρυνση, έχει ως αποτέλεσμα την μείωση της νεφρικής αιμάτωσης που με την σειρά της οδηγεί στην διέγερση του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης και επιδείνωση της αρτηριακής πίεσης.
- Περιφερική αρτηριοπάθεια: Η αρτηριοσκλήρυνση των άκρων και ιδιαίτερα των κάτω, προσβάλλει έως και δύο φορές συχνότερα τα υπερτασικά άτομα σε σχέση με τα άτομα με φυσιολογική αρτηριακή πίεση. Τυπικά σύμπτωμα της νόσου είναι ο ισχαιμικός πόνος (διαλείπουσα χωλότητα) που εξαρτάται από το βαθμό κόπωσης του άκρου, η ψυχρότητα και ωχρότητα του άκρου, ο ασθενής ή και απών σφυγμός περιφερικά της στένωσης του αγγείου και τέλος τα δερματικά έλκη και οι νεκρώσεις.
- Αμφιβληστροειδοπάθεια: Η αρτηριοσκλήρυνση των αγγείων του αμφιβληστροειδούς, ως συνέπεια της υποκείμενης υπερτασικής νόσου, αποτελεί το αίτιο των αλλοιώσεων στον οπίσθιο οφθαλμό.
-
Διαταραχές της σεξουαλικής λειτουργίας: οι υπερτασικοί ασθενείς χωρίς θεραπευτική αγωγή εμφανίζουν σημαντικά συχνότερα στυτικές δυσλειτουργίες, σε σχέση με τα άτομα της ίδιας ηλικίας χωρίς αρτηριακή πίεση που πιθανότατα οφείλονται στην ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και την αρτηριοσκλήρυνση των πυελικών αρτηριών και των αρτηριών του πέους.
Αιμοδυναμικές επιπλοκές που προκαλούν:
- Καρδιακή ανεπάρκεια: ο καρδιακός μυς και ειδικότερα η αριστερή κοιλία στην προσπάθειά της να υπερνικήσει τις αυξημένες περιφερικές αντιστάσεις, υπερτρέφεται αντιρροπιστικά οδηγώντας αρχικά σε διαταραχές της διαστολικής φάσης της καρδιάς με ελάττωση της διατασιμότητας και πλήρωσης της αριστερής κοιλίας και αργότερα σε διαταραχές της συστολικής φάσης με ελάττωση του κλάσματος εξώθησης και στεφανιαία ανεπάρκεια. Η αναπτυσσόμενη έκκεντρη υπερτροφία οδηγεί τελικά σε ελάττωση του καρδιακού έργου και σε αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια. Η δύσπνοια, η ταχύπνοια, η ταχυκαρδία και η παροξυσμική νυχτερινή δύσπνοια αποτελούν τα κύρια συμπτώματα της αριστερής καρδιακής ανεπάρκειας, ενώ το πνευμονικό οίδημα, η έντονη δύσπνοια, οι αρρυθμίες, το καρδιογενές shock, οι φλεβικές θρομβώσεις, η πνευμονική εμβολή και η αρτηριακή εμβολή είναι οι κύριες επιπλοκές της αριστερής καρδιακής ανεπάρκειας.
- Αιμορραγικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο: σπανιότερα από ότι τα ισχαιμικά εγκεφαλικά έμφρακτα.
- Άνοια αγγειακής αιτιολογίας: η υπέρταση αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη άνοιας αγγειακής αιτιολογίας που έχει ως κύρια συμπτώματα την διαταραχή της συγκέντρωσης και της διάθεσης. Πιθανόν να υπάρχει και εστιακή συνδρομή (π.χ. συμπτώματα από το πυραμιδικό σύστημα, αφασία, ακράτεια κ.α.).
- Διαχωριστικό ανεύρυσμα αορτής: η υπέρταση αποτελεί τον κύριο προδιαθεσικό παράγοντα για τα ηλικιωμένα άτομα που ευνοεί τη ρήξη του έσω χιτώνα της αορτής. Το διαχωριστικό ανεύρυσμα συνίσταται σε διάσχιση του τοιχώματος της αορτής παράλληλα με το μέσο χιτώνα του αγγείου και επεκτείνεται κατά μήκος της. Με τον τρόπο αυτό, πέρα από τον αληθή αυλό του αγγείου, δημιουργείται και ένας ψευδής αυλός, ο οποίος ενδέχεται να ραγεί είτε προς τα έξω, είτε πάλι προς το εσωτερικό.
- Οξεία υπερτασική εγκεφαλοπάθεια: παρατηρείται σπάνια στα πλαίσια ενός υπερτασικού επεισοδίου. Τυπικά της συμπτώματα αποτελούν ο ίλιγγος, η κεφαλαλγία και οι διαταραχές οράσεως.