Σελίδα 4 από 7
Εμπύημα:
Είναι η παρουσία μολυσμένου υγρού ή αληθούς πύου στην κοιλότητα του υπεζωκότα.
Αίτια:
- Επέκταση λοιμώξεων από παρακείμενες δομές.
- Επιπλοκή στην πορεία της μικροβιακής πνευμονίας.
- Επιπλοκή του υποδιαφραγματικού αποστήματος.
- Επιπλοκή στην πορεία του πνευμονικού αποστήματος.
- Επιπλοκή μετά από ρήξη του οισοφάγου.
- Μετά από εγχειρήσεις θώρακα ή μετά από παρακέντηση του υπεζωκότα ή τρώση του υπεζωκοτικού πετάλου κατά την παρακέντηση της υποκλειδίου φλέβας.
- Πιο σπάνια σε παιδιά μπορεί να γίνει αιματογενής διασπορά από μακρινή εστία χωρίς την συμμετοχή του υποκείμενου πνεύμονα.
Μικρόβια που ενέχονται στην αιτιολογία:
- Staphylococcus aureus (σε όλες τις ηλικίες).
- Pseudomonas aeruginosa.
- Klebsiella pneumoniae.
- Escherichia coli.
- Pneumococcus.
- Αναερόβια.
Κλινική εικόνα:
- Θωρακικό άλγος.
- Πυρετός με νυκτερινούς ιδρώτες και απώλεια βάρους.
- Στην α/α θώρακος: υπεζωκοτική συλλογή και υποκείμενη παρεγχυματική βλάβη.
Παρακέντηση υγρού:
- Παχύρρευστο πυώδες υγρό (στην αρχή λεπτόρρευστο και ορώδες).
- Παρουσία μεγάλου αριθμού λευκοκυττάρων (>5000/mm3) κυρίως πολυμορφοπύρηνων.
- Αυξημένες πρωτεΐνες (>3 g/dl).
- Χαμηλή συγκέντρωση γλυκόζης (<20 mg/dl).
- Το pH του υγρού <7.
- H χρώση κατά Gram αποκαλύπτει το υπεύθυνο μικρόβιο.
Επιπλοκές:
- Το μη διαγνωσμένο εμπύημα μπορεί να ραγεί δια μέσου του θωρακικού τοιχώματος και να παροχετευτεί αυτόματα στην επιφάνεια του σώματος.
Πορεία- Πρόγνωση:
- Αν σε 4-5 ημέρες η κατάσταση δεν βελτιώνεται ενδείκνυται θωρακοτομή και διάσπαση των συμφύσεων του υπεζωκότα ενώ σπάνια απαιτείται και αποφλοίωση του παχέος ινώδους στρώματος που καλύπτει τον πνεύμονα.
- Υψηλή θνησιμότητα σε ηλικιωμένους με σοβαρή υποκείμενη νόσο και σε καθυστέρηση της θεραπείας.