Σαν οστεοπόρωση (osteoporosis) ορίζεται ως η ελάττωση της οστικής μάζας με συνοδό διαταραχή της μικροαρχιτεκτονικής του οστού, όταν δεν υπάρχουν άλλες αναγνωρίσιμες αιτίες οστεοπενίας. Μειώνεται με άλλα λόγια η πυκνότητα του οστού και κατ’ επέκταση και η ανθεκτικότητα του σε εξωτερικές επιδράσεις. Εν τούτοις η αναλογία οργανικού προς ανόργανο τμήμα στα οστεοπορωτικά οστά διατηρείται φυσιολογική. Έχουμε δηλαδή αραιές οστικές δοκίδες με φυσιολογική σύνθεση. Η οστεοπόρωση είναι μία πάθηση με σημαντικό κόστος στην ποιότητα ζωής που αφορά κυρίως την παραγωγικότητα, την ανεξαρτησία και την αυτοεκτίμηση του κάθε ατόμου. Σχεδόν το 50% όλων των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών και σχεδόν το 50% όλων των ατόμων άνω των 75 ετών μπορούν να παρουσιάσουν οστεοπόρωση. Μόνο στις ΗΠΑ συμβαίνουν 1,3 εκατομμύρια κατάγματα κάθε χρόνο οφειλόμενα στην οστεοπόρωση.
Οστεοπορωτικό οστόΗ οστεοπόρωση εκτιμάται ότι θα επηρεάσει πάνω από 200 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Εκτιμάται ότι 75 εκατομμύρια άτομα στην Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία έχουν οστεοπόρωση.
Η οστεοπόρωση είναι το αποτέλεσμα κληρονομικών (πρωτοπαθής οστεοπόρωση) και περιβαλλοντικών παραγόντων (δευτεροπαθής οστεοπόρωση) που επηρεάζουν τόσο την οστική μάζα όσο και την ποιότητα των οστών. Παραδοσιακά, η οστεοπόρωση ταξινομήθηκε ως τύπου Ι (μετά την εμμηνόπαυση) και ως τύπου ΙΙ (γεροντική). Η μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση οφείλεται κυρίως στη δραματική πτώση των επιπέδων των οιστρογόνων κατά την εμμηνόπαυση και παρατηρείται σε γυναίκες ηλικίας 50- 70 ετών ενώ η γεροντική οστεοπόρωση οφείλεται κυρίως στο σταδιακό εκφυλισμό των οστών λόγω αδυναμίας επαρκούς πρόσληψης και απορρόφησης ασβεστίου και βιταμίνης D. Ωστόσο, αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ότι πολλαπλοί παθογενετικοί μηχανισμοί συνεργάζονται για στην ανάπτυξη οστεοπόρωσης, ανεξάρτητα από την ηλικία.
Μία στις 3 γυναίκες ηλικίας άνω των 50 ετών και ένας στους 5 άνδρες θα παρουσιάσουν οστεοπορωτικά κατάγματα. Έως το 2050, η παγκόσμια επίπτωση των καταγμάτων ισχίου προβλέπεται να αυξηθεί κατά 240% στις γυναίκες και κατά 310% στους άνδρες.
Τα άτομα της καυκάσιας φυλής και οι Ασιάτες εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης οστεοπόρωσης, ενώ σε σχέση με το φύλο οι γυναίκες εμφανίζουν έως και τέσσερεις φορές πιο συχνά οστεοπόρωση από ότι οι άνδρες (80% των καταγμάτων του ισχίου συμβαίνουν σε γυναίκες).
Η συχνότητα της μετεμμηνοπαυσιακής οστεοπόρωσης είναι υψηλότερη σε γυναίκες ηλικίας 50-70 ετών. Η γεροντική οστεοπόρωση είναι πιο συχνή σε άτομα ηλικίας 70 ετών και άνω και παρατηρείται και στα δύο φύλα (αν και πάλι υπερτερούν οι γυναίκες με αναλογία δύο προς ένα). 90% των καταγμάτων ισχίου συμβαίνουν σε άτομα ηλικίας 50 ετών και άνω. Η δευτεροπαθής οστεοπόρωση μπορεί να παρουσιαστεί σε άτομα κάθε ηλικίας.
*Άρθρο σε ανάπτυξη